Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1747 Esas 2019/851 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1747
Karar No: 2019/851
Karar Tarihi: 13.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1747 Esas 2019/851 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyetine dair istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildiğinde, temyiz edenlerin temyiz dilekçesinde hükmün neden bozulması gerektiğine dair sebepler göstermek zorunda olduğu belirtilmiştir. Sanık müdafiinin hükmü usulüne uygun olarak temyiz ettiği ancak gerekçeli dilekçe vermediği anlaşıldığı için temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu’nun 5/1 maddesi
- Türk Ceza Kanunu’nun 314/2, 62/1, 53 ve 58/9 maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 273/4, 294/1 ve 298. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2018/1747 E. , 2019/851 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 3/1 maddesi yollamasıyla TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 53, 58/9 maddesi yollamasıyla 58/6, 63. maddeleri gereği mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK"tan (madde 305.) da farklı şekilde, re"sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F.Yenisey-A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C.Şahin-N.Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne ./..

uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey-A. Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM ..... 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM ..... ) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık müdafiinin 14.12.2017 tarihinde usulüne uygun olarak kendisine tefhim edilen hükmü 18.12.2017 tarihinde gerekçe göstermeden temyiz ettiği ve gerekçeli kararın 10.01.2018 tarihinde kendisine tebliğ edildiği ancak, sanık ve sanık müdafiinin CMK’nın 295/1. maddesinde öngörülen yasal süresi içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesi vermedikleri anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.