20. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6138 Karar No: 2017/1149 Karar Tarihi: 16.02.2017
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6138 Esas 2017/1149 Karar Sayılı İlamı
20. Ceza Dairesi 2015/6138 E. , 2017/1149 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 1)6545 sayılı Kanun"un hüküm tarihinden önce 28/06/2016 tarihinde yürürlüğe girdiği ve sanık hakkında temyize konu eylemi nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı dikkate alındığında; 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen "Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz" hükmü uyarınca, sanığın dava konusu olan bu eylemi daha önce işlediği başka bir suçtan (kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma) dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği araştırılmadan ve hükmün gerekçesinde, TCK"nın 191/5. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile yapılan değişikliğine ilişkin değerlendirme yapılmaması; 2) 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır." hükmü değerlendirilmeden, sanığın seminerlere katılmaması üzerine ikinci ihlalin gerçekleştiği kabul edilerek, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin infaz dosyasının kapatıldığı, ancak sanığın savunmasında, katılımın zorunlu olmadığının bildirilmesi nedeniyle seminerlere gelmediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun, "kendine yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar" olarak kabul edilip edilmeyeceği tartışılmadan, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 16/02/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.