Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/4367 Esas 2015/6425 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Diyarbakır 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 18/07/2014
Numarası : 2012/882-2014/380


Taraflara arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 07/04/2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı Tüm. ... A.Ş. vekili Av. M.. A.. ile karşı taraftan davacı İ.. O.. geldi. Gelenlerin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının hafta tatili alacağı bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı, davalı işyerinde en son satın alma sorumlusu, hesap kontrolörü olarak haftanın 6 günü çalıştığını, pazar günü ise çağrılmadığı takdirde çalışmadığını belirterek hafta tatili alacağı talep etmiştir.
Davalı ise davacının hafta tatillerinde çalışmadığını savunmuştur.
Mahkemece, hafta tatili alacağı hüküm altına alınmıştır.
Dosya içeriği itibariyle hafta tatili alacağının hüküm altına alınmasına yeterli delil mevcut değildir. Davacının hafta tatillerinde çalıştığının ispatına ilişkin tek delil işveren aleyhine davası bulunan davacı tanığı R.. K.."a ait beyanlardır. Söz konusu tanık beyanında kendisi ile ilgili olarak ayda en az 3 pazar çalıştıklarını beyan etmiş, davacının pazar günleri çalışma yaptığını açık şekilde beyan etmemiştir. Diğer davacı tanığının ise görgüye dayalı bilgisi bulunmamaktadır. Kaldı ki davacı dahi çağrıldığı zaman pazar günleri çalıştığını beyan etmiştir. Dolayısıyla dosya içeriğinde davacının hafta tatilinde çalıştığına dair hesaplamaya yeterli somut delil bulunmadığından ispat yükümlüsü davacının hafta tatillerinde çalıştığını ispat ettiğinden bahsedilemez.
O halde hafta tatili alacağının reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3-Kabule göre ise; hüküm altına alınan genel tatil ücretinden mahkemece hakkaniyet indirimi yapılıp yapılmadığı anlaşılamamıştır. Dolayısıyla tanık beyanlarına göre hesaplama yapıldığı gözetilerek davacının genel tatil alacağından hakkın özünü etkilemeyecek oranda hakkaniyet indirimi uygulaması yapılmalıdır.
Mahkemece bu yön gözetilmeksizin karar verilmesi de hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendesini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 07.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.