Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6976 Esas 2019/7239 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın türü ve süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 318. maddesi gereğince REDDİNE, karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanık hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın faturaların gerçek alışverişlere dayandığını beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi ile 17.01.2014 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesi ekinde 8 adet tediye makbuzu ibraz etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilmesi bakımından;
1-Sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen Karaelmas Vergi Dairesi‘nin ... vergi kimlik numaralı mükellefi ... hakkında, “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi,
2-Suça konu faturaları düzenleyen ...‘in açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile duruşmaya celp edilmesi, CMK‘nin 48. maddesi hakları hatırlatıldıktan sonra tanık sıfatıyla beyanına başvurulması; sanığın dosyaya ibraz ettiği tediye makbuzları gösterilerek üzerilerinde yer alan imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, gerekli görülmesi halinde tediye makbuzları üzerindeki imzaların ...‘e ait olup olmadığı yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması,
3-Gerektiğinde faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan ve sanık tarafından ibraz edilen tediye makbuzları, diğer banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak, faturaları düzenleyen mükellef ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
4-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.