MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Mağdurun aşamalarda, birbiri ile uyumlu beyanlarında özetle; 05.04.2008 günü saat 11.00 sularında evine gittiği sırada sanık ... ve onun yakınında tanımadığı üç şahıs gelip kendisini durdurup, “bizimle gel, bundan sonra sen bizimle çalışacaksın” dediğini, “kafama sıksan sizinle gelmem” cevabı vermesi üzerine sanık ...’nın aynı suçtan beraat eden abisi ...’i arayıp ona “İsmail’i yakaladık” diyerek telefonu kendisine verdiğini, ......’in “çocuklarla gel” dediğini ancak “gelmem” deyip telefonu sanığa geri verdiğini, abisi ile bir şeyler konuşup telefonu kapatan sanığın belinden çıkardığı silahı karnına dayayıp, diğer eliyle üzerini arayarak cebinden 300 TL’yi aldıktan sonra 2-3 tokat vurup “motora binmesini” söylediğini, bunu kabul etmeyerek sanık ve diğer şahısların yanından kaçtığını belirtmesi,

Mağdurun 05.04.2008 gün saat 12:40’da düzenlenen geçici doktor raporu ve Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünce düzenlenen 09.05.2008 günlü kesin raporunda; ""BTM ile giderilebilecek şekilde yaralandığının” tespit edildiği,

Sanık ... ile atılı suçtan beraat eden sanık ..."in ise mağduru tanımadıkları, yıllardır Şanlıurfa’da bulunmadıkları, birbirleri ile 2-3 yıldan beri görüşmediklerini savunarak ileri sürdükleri,
Tamamı sözlü yargılamadan oluşan dosyada; mağdurun aşamalarda değişmeyen ve doktor raporu ile desteklenen iddialarının bir kısmına itibar edilip, diğer kısmına hangi nedenlerle itibar edilmediği açıklanmadan birini diğerine üstün kılan sebepler gösderilmeden yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 28.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.