Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/10022 Esas 2019/4263 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10022
Karar No: 2019/4263
Karar Tarihi: 08.04.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/10022 Esas 2019/4263 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir kaza sonrası hasar ve kusur oranının tespiti için kamera görüntülerinin celbi ile olay yerinde yapılacak keşif ve bilirkişi marifetiyle delil tespiti talep etmiştir. Ancak mahkeme, tespit isteyenin hukuki yararı olmadığı gerekçesiyle talebin reddine karar vermiştir. Davacı tarafından temyiz edilen karar, temyizi kabil olmayan bir karar olarak değerlendirilmiştir.
Kanun maddeleri olarak, delillerin tespiti 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 400 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Delillerin tespiti, ilerde açılacak veya açılmış olan bir dava ile ilgili delillerin bazı şartlar altında zamanından önce toplanıp emniyet altına alınmasını sağlamak amacıyla kabul edilmiş geçici hukuki koruma tedbirinin bir türüdür. Ancak bu karar nihai karar niteliğinde olmadığından temyizi kabil değildir.

17. Hukuk Dairesi 2016/10022 E. , 2019/4263 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki delil tespiti talebinin yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı talebin reddine dair verilen karar süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı; 30.12.2015 tarihinde, sevk ve idaresindeki aracıyla karıştığı kaza sonrası hatalı kaza tespit tutanağı düzenlendiğini belirterek kamera görüntülerinin celbi ile olay yerinde yapılacak keşifle ve bilirkişi marifetiyle hasar ve kusur oranının tespitini talep etmiştir.
Mahkemece, tespit isteyenin hukuki yararı olmadığı gerekçesi ile talebin reddine karar verilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Delillerin tespiti, 6100 sayılı HMK"nın 400 ve devamı maddelerinde düzenlenmiş olup, ilerde açılacak veya açılmış olan bir dava ile ilgili delillerin bazı şartlar altında zamanından önce toplanıp emniyet altına alınmasını sağlamak amacıyla kabul edilmiş geçici hukuki koruma tedbirinin bir türüdür. Delillerin tespiti yargılama sürecini içermediğinden ve bu konuda verilecek karar nihai karar niteliğinde bulunmadığından temyizi kabil karar değildir. Mahkemece, her ne kadar temyiz yolu açık olmak üzere karar verilmiş ise de, verilen kararın temyizi kabil bulunmadığından davacının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 08/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.