Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/13185 Esas 2019/5641 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13185
Karar No: 2019/5641
Karar Tarihi: 04.11.2019

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/13185 Esas 2019/5641 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı olan kişi, ölünceye kadar bakma sözleşmesi ile davacı tarafından verilen taşınmazın üzerinde aile konutu şerhi olduğunu belirtmesine rağmen, davanın kabul edilmesi gerektiği yönünde karar verilmemişti. Türk Medeni Kanunu'nun 194. maddesine göre bir taşınmazın aile konutu olarak belirlenmesi, eşin rızası olmadan taşınmazın devriyle ilgili ayni hakları sınırlayamaz. Bu nedenle, davalının kabul beyanı dikkate alınarak davanın kabul edilmesi gerektiği ancak yanılgılı değerlendirme sonucu karar verilmediği belirtilmiştir. Kararda, kabul ve feragat beyanlarının kesin hüküm gibi sonuç doğuracağına, bu beyanlarla ilgili hükümlerin serbestçe tasarruf edebilecekleri davalarda geçerli olacağına ve savunmanın yapılmayarak kabul beyanında bulunulması durumunda hüküm doğuracağına dair kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur. Bu kanun maddeleri; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 308/2, 309/2 ve 311. maddeleridir.

1. Hukuk Dairesi 2016/13185 E. , 2019/5641 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ... "un raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, ölünceye kadar bakma akdine aykırılık hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescili isteğine ilişkindir.
Davacı, 2159 parsel sayılı taşınmazını ölünceye kadar bakma akdi ile davalı oğluna temlik ettiğini, davalının bakım görevini yerine getirmediğini ileri sürerek tapu kaydının iptali ile adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davayı kabul etmiştir.
İhbar olunan, davalının eşi olduğunu ve boşanma aşamasında olduklarını, davacı ile davalının anlaştığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ölünceye kadar bakma sözleşmesinin 27 yıl önce yapıldığı, davanın kabulünün dürüstlük ve iyi niyet kuralları ile bağdaşmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacı ...’nın ... parsel sayılı taşınmazı 01.08.1989 tarihinde ölünceye kadar bakma akdi ile davalı olan oğlu ...’ya temlik ettiği, anılan taşınmaza 08.01.2014 tarihinde aile konutu şerhi konulduğu anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, Türk Medeni Kanununun 194. maddesi gereğince taşınmazın aile konutu olarak özgülenmiş olması, kanunda yazılı eşin rızasına bağlı haller dışında taşınmaz temlikine ilişkin ayni hakları sınırlayıcı etki taşıyamaz.
Öte yandan, kabul davaya son veren taraf işlemlerinden olup, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 308/2. maddesinde, "Kabul, ancak tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri davalarda hüküm doğurur."; 309/2. maddesinde, "Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir." ve 311. maddesinde; "Feragat ve kabul, kesin hüküm gibi hukuki sonuç doğurur." düzenlemelerine yer verilmiştir.
Eldeki dava, niteliği itibariyle kamu düzeni ile ilgili bulunmadığına ve davada taraf olmayan kişilerin ayni haklarını etkilemeye yönelik bir istek de içermediğine göre, yukarıdaki düzenlemeler gözetilmek suretiyle davalının kabul beyanına değer verilmesi gerektiği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, kayıt maliki davalının kabul beyanı gözetilerek davanın kabul edilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davacının yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 04/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.