11. Hukuk Dairesi 2016/8979 E. , 2018/1894 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 05/04/2016 tarih ve 2014/214-2016/70 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” ibareli tanınmış markanın sahibi olduğunu, davalı gerçek kişinin “...” ibaresinin 03. sınıf için tescilini talep ettiğini, başvurunun ilanı üzerine müvekkilinin yaptığı itirazın nihai olarak davalı ... ... tarafından reddedildiğini, taraf markaları arasında benzerlik koşullarının oluştuğunu, ürünlerin kullanım şekilleri ve amaçlarının da benzer olduğunu, ortalama tüketici nezdinde iltibas riski olduğunu ileri sürerek, davalı ... ... kararının iptali ile davalı markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, davacının sanayi sektörüne yönelik tamir ve bakım ürünleri ürettiğini, müvekkili markasının konusunun ise tamamen kişisel kullanım amaçlı ürünler olan parfüm ve deodorantlar olduğunu, taraf markalarının karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, davacı markasının tanınmış bir marka olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, önceki tarihli davacı markasının 1, 2, 3 ve 4. sınıflarda yer alan emtialarda tescilli olduğu, dava konusu “...” markasının ise 03. sınıfta yer alan “Parfümeri; kozmetik ürünleri, kişisel kullanım amaçlı koku vericiler ( insan ve hayvanlar için deodorantlar dahil )” emtialarında tescil olunmak istenildiği, başvuruda davacı markası ile herhangi bir ortak emtianın yer almadığı, 556 sayılı KHK 8/1-b maddesi anlamında iltibas riski olmadığı, yine KHK m. 8/4 koşullarının gerçekleşmediği, kurum kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
