Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/1, 89/2-a-b, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan hükümde, TCK"nın 89/2-b bendi gereğince takdir edilen sonuç ceza değişmeyeceğinden, TCK"nın 89/2-a maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmemiş olması bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre, meskun mahalde, saat 19.35 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile aydınlatmanın mevcut olduğu bölünmüş cadde üzerinde seyir halindeyken, orta refüj bitiminden sola dönmek için kontrolsüzce kavşağa girdiği sırada, istikametine göre sağından gelen katılanın sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpışması sonucu, sanığın asli kusurlu olarak, katılanın hayat fonksiyonlarını orta (2) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığı ile yüzünde sabit iz oluşmasına ve sağ gözünde kalıcı işlev zayıflamasına neden olduğu olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezanın hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-İzmir Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nün 15.09.2015 tarihli raporunda, katılanın yüzünde sabit iz oluştuğu belirtildiği halde, uygulama maddesinde TCK’nın 89/2-d bendinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı kararda belirtilirken kanun maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 223/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1-b) fıkrasında yer alan “TCK’nın 89/2-a-b” ibaresinin “TCK’nın 89/2-a-b-d” olarak değiştirilmesi, hükmün hapis cezasının ertelenmesine ilişkin (1-d) fıkrasının dördüncü paragrafın cümle başına “TCK"nın 51/7. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ile beşinci paragrafın cümle başına “TCK"nın 51/8. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.