Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5898 Esas 2019/842 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5898
Karar No: 2019/842
Karar Tarihi: 13.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5898 Esas 2019/842 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olması suçundan mahkum olduğu karara yapılan itirazı reddetmiştir. Mahkemenin yaptığı incelemeye göre, yargılama sürecindeki tüm işlemler ve deliller kanuna uygun bir şekilde elde edilmiştir. Savunmalar ve iddialar da eksiksiz bir şekilde tartışılmış ve verilen hüküm de hukuka uygun bir şekilde verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 314/2 maddesi (Silahlı terör örgütüne üye olma suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (Cezanın şahsiliği)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Cezanın niteliği)
- Türk Ceza Kanunu'nun 58/9 maddesi (Suçun unsurları)
- Türk Ceza Kanunu'nun 63. maddesi (Suçun unsurları)
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1. maddesi (Terör örgütlerine üye olma suçu)

16. Ceza Dairesi 2018/5898 E. , 2019/842 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet
kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla;
Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.