Kasten öldürmeye teşebbüs etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3368 Esas 2018/2024 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3368
Karar No: 2018/2024
Karar Tarihi: 26.04.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs etmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3368 Esas 2018/2024 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan 8 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırılmasına karar verdi. Sanık, batına ve toraksa nafiz iki bıçak darbesiyle mağdurda ince bağırsak mezosu ve duodenomda yaralanmaya ve hayati tehlike geçirmesine neden oldu. Yaralanmanın niteliği dolayısıyla meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre ceza tayini yapılması gerektiği belirtildi. Ancak mahkeme, 10 yıl hapis cezası verdi. Verilen kararın hukuka aykırı olduğu düşünülmediği için temyiz edilmedi. Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümleri iptal edildiği belirtilerek, mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın yasaya aykırı olduğu ancak CMUK'nun 322. maddesi gereği yeniden yargılama gerektirmediği ifade edildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nun 81, 35, 62 ve 53. maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2017/3368 E. , 2018/2024 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etmek
HÜKÜM : TCK.nun 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanığın mağduru birisi batına nafiz diğeri toraksa nafiz iki bıçak darbesi ile ince bağırsak mezosu ve duodenomda yaralanmaya ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak derecede yaraladığı olayda; mağdurda oluşan yaralanmanın niteliği dolayısıyla meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre teşebbüs nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 35. madde ile yapılan uygulama sırasında alt sınırdan makul bir seviyede uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerekirken, 10 yıl hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın mağdur ...’i öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmalar inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık vekilinin eksik soruşturmaya, sanığın atılı suçu işlemediğine, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına ve delillerin hatalı değerlendirildiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı

uygulama yasaya aykırı ise de, CMUK"nun 322. maddesi gereğince bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 26/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.