Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6518 Esas 2019/839 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6518
Karar No: 2019/839
Karar Tarihi: 13.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6518 Esas 2019/839 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi'nin 2018/6518 E. ve 2019/839 K. sayılı kararı, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 3713 sayılı Kanun'un 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi şeklinde sonuçlanmıştır. Dosya incelenerek yapılan incelemeye göre, yargılama sürecindeki usul işlemleri kanuna uygun olarak yerine getirilmiş, hükme esas alınan tüm deliller hukuka uygun bir şekilde elde edilmiş ve iddia ve savunmalar eksiksiz bir şekilde tartışılmıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma süreci ise yeterli olmuş ve toplanan deliller suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olmuştur. Dosya kapsamında sanığın Bylock kullanıcısı olduğunun ispat edilmesine dair tespit ve değerlendirme raporu bulunmamakla beraber, sanığın eylemi doğru olarak nitelendirilmiş ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu tespit edilmiştir. Temyiz davasının esastan reddiyle hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi
- 62. madde
- 53. madde
- 58/9 madde
- 63. madde
- 3713 sayılı Kanun'un 5/1. maddesi

16. Ceza Dairesi 2018/6518 E. , 2019/839 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2,62, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet
kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
İlk Derece Mahkemesi hükmünün 2. fıkrasında 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca artırım yapılırken "7 yıl 15 ay hapis cezası" yerine " 8 yıl 3 ay hapis cezasına" hükmedilmiş ise de sonuç ceza doğru belirlendiğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usulü işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, toplanan delillerin suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olup, şüpheye yer bırakmamış olması karşısında; sanığın Bylock kullanıcısı olduğunu ispat için gerekli olan tespit ve değerlendirme raporu getirilmeden karar verilmesi, dosya kapsamı nazara alındığında sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, sanığın eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla;
Sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.