Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/529 Esas 2019/9901 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/529
Karar No: 2019/9901
Karar Tarihi: 28.05.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/529 Esas 2019/9901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir fuhuş suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedenleri olmadığından işin esasına geçilmiştir. Sanığın fuhuş suçu işlediği ve buna dair kanıtların eksiksiz bir şekilde gösterildiği ve vicdani kanının kesin olduğu belirtilmiştir. Ancak, sanığın adli para cezası ile birlikte hapis cezasına da mahkum olduğu ve bu sebeple mükerrirler hakkındaki infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği Kanuna uygun bir şekilde açıklanmamıştır. Bu nedenle, hükmün temyiz edenin lehine BOZULMASINA karar verilmiştir. Yargılama yapılmaksızın düzeltilebilir nitelikte olan bu aykırılık, hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının TCK'nın 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gereklidir. Kanun maddeleri: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve fıkrası, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi, TCK'n

18. Ceza Dairesi 2017/529 E. , 2019/9901 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejiminin ağırlaştırılmış müebbet hapis, müebbet hapis ve süreli hapis cezalarında uygulanabileceği, adli para cezalarında uygulanması mümkün olmadığı halde, hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da mahkûm olan sanık hakkında ceza ayrımı yapılmadan mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, “hükmolunan cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca 1. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm hükümden çıkarılarak, yerine "Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının TCK"nın 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresi eklenmek suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.