22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/18895 Karar No: 2019/17207
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/18895 Esas 2019/17207 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/18895 E. , 2019/17207 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin iki dönem halinde davalı işyerinde çalıştığını, her iki dönemde de iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle feshettiğini, ilk dönem çalışmasında davalının kendisini ücretsiz izne çıkarmaya çalıştığını ancak buna muvafakatının da bulunmadığını beyan ederek ödenmeyen işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının feshinin haksız olduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davacının zorla ücretsiz izne çıkartıldığına dair dosyada bir delil bulunmadığından ilk çalışma dönemi yönünden davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığı, ikinci dönem çalışması yönünden ise ücretlerinin ödenmediği ve davacı feshinin haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz Başvurusu: Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirecek şekilde son bulup bulmadığı uyuşmazlık konusudur. Davacı, ilk dönem çalışması bakımından ücretlerinin ödenmediğini, haklı nedenle iş sözleşmesini feshettiğini, ayrıca davalının kendisini ücretsiz izne çıkarmaya zorladığını, buna muvakakatı olmadığını beyan etmiş, davalı davacının feshinin haksız olduğunu savunmuştur. Mahkemece, davacının zorla ücretsiz izne çıkartıldığına dair dosyada bir delil bulunmadığından ilk çalışma dönemi yönünden davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığı değerlendirilerek kıdem ve ihbar tazminatının reddine karar verilmiştir. Ancak dosya içerisinde bulunan davacının banka hesap hareketlerinde 27.01.2012-03.10.2013 tarihleri arasındaki çalışma döneminde maaş ödemelerinin düzensiz olduğu, Ağustos ayı maaşının ise geç ödendiği görülmüştür. O halde Mahkemece, davacının ilk dönem çalışmasının da davacının haklı feshi ile sona erdiği kabul edilerek, iki dönem hizmet süresinin birleştirilmesi ile kıdem tazminatının kabulü gerekirken söz konusu dönem için kıdem tazminatının reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.