MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nın 155/1, 51, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun uzlaştırma kapsamında olması nedeniyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Katılana ait ...Rent A Car isimli işyerinden, sanığın 13/07/2012 tarihinde... plakalı aracı kiraladığı, aracı 16/07/2012 tarihinde iade etmesi gerekirken iade etmediği, bunun üzerine katılanın sanık hakkında şikayetçi olduğu,... plakalı aracın... İlçe Jandarma Komutanlığınca 01/09/2012 tarihinde yakalanıp katılana iade edildiği, bu şekilde sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından, sanığın suçunun sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun Ceza Genel Kurulu"nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 esas ve 2018/16 karar numaralı ilamında da belirtildiği üzere; ihtarın 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 18/06/2014 tarihinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sanığın suç işleme kastı bulunmadığına, suç teşkil edecek herhangi bir eyleminin olmadığına, eksik incelemeye, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.