Hukuk Genel Kurulu Esas No: 2015/338 Karar No: 2015/930 Karar Tarihi: 04.03.2015
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/338 Esas 2015/930 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gaziantep 3. İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davası sonucunda verilen kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesi'nde bozulduğu ve yeniden yapılan yargılama sonucunda ilk kararda direnilmesi üzerine dosyanın Hukuk Genel Kurulu tarafından incelendiği belirtilmektedir. İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi ile ilgili olarak İş Mahkemeleri Kanunu'nun değişmeden önceki 8. maddesi yerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan HUMK'nın hükümleri uygulanmaktadır. Temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafın temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunma haklarının tanınması gerektiği belirtilmektedir. Ancak, davalı vekiline ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği ve davacı vekiline ait temyiz dilekçesinin davalı tarafa tebliğ edilmediği belirtilerek dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak İş Mahkemeleri Kanunu
Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gaziantep 3. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/12/2012 gün ve 2010/89 E.2012/508 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7.Hukuk Dairesi"nin 08.05.2013 gün ve 2013/3347 E. 2013/8469 K.sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN :Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü: Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/1/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 2/3/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır. Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir. Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede; Davalı vekiline ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davalı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir. Davacı vekiline ait temyiz dilekçesinin davalı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davacı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davalı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir. Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir. S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 04/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.