Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16556 Esas 2019/17199 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16556
Karar No: 2019/17199
Karar Tarihi: 25.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16556 Esas 2019/17199 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı iş yerinde çalışan davacı işçinin ücret, fazla çalışma ve diğer alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini feshettiği ve kıdem tazminatı ile diğer işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edildiği bir dava görülmüş. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve temyiz edilmiştir. Temyiz sonrası davacının prim alacağı talebi incelenmemiş ve eksik inceleme ile reddedilmesi hatalı bulunmuştur. Ayrıca, alacakların faiz konusunda dava-ıslah tarihleri yerine temerrüt tarihlerinden itibaren faize hükmedilmesi gereklidir. Ücret ile yıllık izin ücreti davacının dava açıldıktan sonra ödenmesi nedeniyle bu alacaklar bakımından red kararı yerine karar verilmemesi gerekiyor. Kanun maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu 31. madde, İş Kanunu.
22. Hukuk Dairesi         2016/16556 E.  ,  2019/17199 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde satış temsilcisi olarak 21/01/2008 tarihinde çalışmaya başladığını, iş akdini ücret, fazla çalışma ve diğer alacaklarının ödenmemesi nedeniyle 17/07/2013-12788 yevmiye numaralı ihtarname ile 19/07/2013 tarihi itibari ile feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, iş akdinin davalı şirket tarafından haklı olarak feshedildiğini, davacının fazla mesaisinin olmadığını, iş yerinde dini ve milli bayramlarda çalışma olmadığını, çalışma olması halinde ise bordrolara bu çalışmanın yansıtılarak ücretinin ödendiğini, yıllık izin alacağının bulunmadığını, bakiye izin alacağının ve son ay ücretinin de ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    Davalı temyizi yönünden;
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin REDDİNE,
    Davacı temyizi yönünden;
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacı satış temsilcisi olarak çalıştığını ve kendisine ayrıca prim ödendiğini ileri sürerek, prim alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir. Mahkemece davacının prim alacağı talebinin sübut bulmadığı gerekçesiyle bu alacağın reddine karar verilmiştir.
    Öncelikle davacının hangi dönem için prim alacağını istediği talep sonucunda açıkça belirtilmemiştir. Buna göre ilk olarak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesine göre hakimin davayı aydınlatma yükümü gereği davacı asıldan, prim isteminin hangi döneme ait olduğu konusunda beyanı alınarak alacak netleştirilmelidir. Devamında davacı tanıklarının beyanlarına göre üç aylık hedefler doğrultusunda yapılan prim ödemesi olup olmadığının işyeri kayıtlarına göre araştırılarak prim alacağı konusunda karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile prim alacağı talebinin reddedilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
    3- Davacı, davalı işvereni 17.07.2013 tarihli ihtarnamesi ile temerrüde düşürmüş olup ulusal bayram genel tatil ücreti ile fazla mesai ücretinde faizin temerrüt tarihinden başlatılmasını talep etmiştir.
    Mahkemece kıdem tazminatı dışında kalan alacaklara dava tarihi-ıslah tarihi ayrımı yapılmadan temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, dava-ıslah tarihlerinden itibaren faize hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    4- Davacının ücret ile yıllık izin ücreti dava açıldıktan sonra 06.08.2013 tarihinde ödendiğinden bu alacaklar bakımından red kararı yerine karar verilmesine yer olmadığına karar verilmeli ve vekalet ücreti bakımından da karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 6. maddesindeki düzenleme de dikkate alınmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 25.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.