Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1598 Esas 2019/6356 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1598
Karar No: 2019/6356
Karar Tarihi: 02.04.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1598 Esas 2019/6356 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da göz önünde bulundurularak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanıklara yükletilen zorunlu müdafiilik ücreti için ödenen avukatlık ücretinin yargılama gideri olarak yükletilemeyeceği hükmü bozmayı gerektirmiştir. Bu nedenle, zorunlu müdafii için ödenen 372 TL ücretin yargılama gideri olarak ayrı ayrı sanıklara yükletilmemesi kararı verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi açıklanarak, Anayasa Mahkemesi'nin kararı ve CMK'nın 101/3. maddesi de bahsedilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2018/1598 E. , 2019/6356 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklara yargılama gideri olarak yükletilen zorunlu müdafiilik ücretinin, CMK"nın 101/3. maddesi uyarınca soruşturma aşamasında yapılan tutuklama sevk sorguları esnasında mahkemece sanıklara savunmak üzere müdafiin görevlendirilmesinden kaynaklandığı ve yasal zorunluluğa dayanması nedeniyle, zorunlu müdafii için ödenen avukatlık ücretinin sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, zorunlu müdafii için ödenen toplam 372,00 TL ücretin yargılama gideri olarak ayrı ayrı sanıklara yükletilmesine ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.