20. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/2400 Karar No: 2018/3175 Karar Tarihi: 26.04.2018
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/2400 Esas 2018/3175 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, vekalet görevini kötüye kullanmadan kaynaklanan alacak davasında, görev yeri belirlemesi için önce Asliye Hukuk Mahkemesi, sonra İş Mahkemesi olmak üzere iki görevsizlik kararı aldıktan sonra Daireleri tarafından 10. Asliye Hukuk Mahkemesinin görev yeri olarak belirlenmesi kararı alınmıştır. Ancak, son hüküm işin esasına yönelik olduğu ve davalı tarafından kanun yoluna başvurulduğu için, temyiz incelemesi Yargıtay 13. Hukuk Dairesi tarafından yapılacaktır. Kanun maddeleri: 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 14. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 21. maddesiyle değişik 60/3. madde.
20. Hukuk Dairesi 2018/2400 E. , 2018/3175 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
- K A R A R -
Dosya kapsamına, sav ve savunmaya, mahkemece saptanan hukuki niteliğe göre uyuşmazlık, vekalet görevini kötüye kullanmadan kaynaklanan alacak davası olup, davanın ilk açıldığı mahkeme olan ... 10. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/285 E – 2015/301 K. sayılı ilamı ile görevsizlik kararı verdiği, bu kararın temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine bu sefer ... 10. İş Mahkemesinin 2015/705 E – 740 K. sayılı ilamı ile asliye hukuk mahkemelerinin görevli olması nedeni ile görevsizlik kararı verildiği, her iki görevsizlik kararının kesinlemesi ile dosyanın yargı yeri belirlenmesi için Dairemize gönderildiği, Dairenin 31/05/2016 tarih 2016/3504 Esas – 6111 Karar saylı kararı ile ... 10. Asliye Hukuk Mahkemesinin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verildiği, bunun üzerine ... 10. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/284 Esas sırasına kaydedildiği, yapılan yargılama sonucu 2017/303 sayılı kararı ile davanın esasına ilişkin hüküm kurulduğu, bu kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin 13/02/2018 tarih, 2017/1901 E – 2018/177 K. sayılı ilamı ile mahkeme kararının kaldırılmasına, iş mahkemesine görevsizlik kararı verilmek üzere dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği, mahkemece 30.03.2018 tarihli tutanak ile dosyanın temyiz incelemesine tabi bir karar olmasına rağmen hükümde kanun yolunun yanlı gösterilmesi nedeni ile istinaf mahkemesine gönderildiği, daha önce Yargıtay nezdinde temyiz incelemesinden geçmiş olması nedeniyle kanun yolunun temyiz mahkemesi olduğu belirtilerek temyiz incelemesi için dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmış ise de; Dairemizce daha önce yargı yeri belirlenmesine ilikin karar verildiği, son kurulan hükmün görevsizlik kararı değil işin esasına yönelik olduğu ve davalı tarafından kanun yoluna başvurulduğu anlaşıldığından, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı İşbölümü Kararı uyarınca temyiz incelemesi Yargıtay 13. Hukuk Dairesine ait olup, Dairemizin görevi dışındadır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 01/07/2016 kabul tarihli ve 6723 sayılı Kanunun 21. maddesiyle değişik 60/3. maddesi gereğince dosyanın görevli Yargıtay 13. Hukuk Dairesi Başkanlığına GÖNDERİLMESİNE 26/04/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.