Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8145 Esas 2019/15347 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Her ne kadar iddianamede sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e. maddesinin uygulanması talep edilmiş ise de, sanığa atılı kasten basit yaralama suçunun silah niteliğinde herhangi bir cisim ile işlenmediği kabul edilerek sanığın TCK"nin 86/2 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmış olması karşısında, TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen basit yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre ve yasa değişikliğinden önce de uzlaşma kapsamında kaldığı, 6763 sayılı Kanun ile silahla basit yaralama suçunun sadece 18 yaşından küçükler bakımından uzlaşma kapsamına alındığı, soruşturma aşamasındaki silahla basit yaralama suçundan taraflara yapılan uzlaşma teklifinin, bu suçun uzlaşma kapsamında olmaması nedeniyle geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanık ile müşteki arasında kasten basit yaralama suçundan 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.