Hırsızlık - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16151 Esas 2019/9519 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16151
Karar No: 2019/9519
Karar Tarihi: 10.06.2019

Hırsızlık - tehdit - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16151 Esas 2019/9519 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlere yapılan temyiz başvuruları incelendi. Hırsızlık suçundan verilen hüküm yerinde görüldü ve temyiz istemi reddedildi. Tehdit suçundan verilen hüküm ise, suç tarihinin yanlış yazılmış olması nedeniyle düzeltilmesi gerektiği belirtildi ve suçlu bulunarak hüküm verildi. Ancak, yargı görevini etkileme suçunun hukuki durumundaki değişiklikler ve uzlaştırma işlemlerinin göz önüne alınmaması nedeniyle karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak, suçları ve cezalarını belirleyen Türk Ceza Kanunu'nun 37/1, 106/1 maddeleri ve yargı görevini etkileme suçunu düzenleyen 277. maddesi, 6352 sayılı Kanunun 90. maddesi, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve CMK'nın 253. ve 254. maddeleri yer alıyor.

13. Ceza Dairesi 2018/16151 E. , 2019/9519 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ...’ün temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında TCK 37/1 delaletiyle hırsızlık suçundan zamanaşımı süresi içerisinde hüküm kurulması olanaklı görülmüştür.
Tehdit suçunun suç tarihinin 01.03.2012 olarak yazılmaması mahallinde giderilebilir eksiklik olarak görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-TCK"nın 277. maddesinin, 02/07/2012 tarihli 6352 s Kanunun 90. maddesi ile değişiklik yapılmadan önceki haline göre yargı görevini yapanı etkileme suçunun mağdurunun hakim, savcı ve avukatlar olduğu, 6352 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikle yargı görevi yapan kişilerle birlikte bilirkişi ve tanıkların da suçun mağduru kapsamına alındığı, ancak somut olayda suç tarihi itibariyle kanun maddesinin eski halinin yürürlükte ve TCK"nın 7/2 maddesi uyarınca yapılan değerlendirmeye göre eski halinin sanık lehine olduğu gözetildiğinde, sanığın hırsızlık olayının tanığı Önder"e yönelik söylediği sözlerin TCK"nın 106/1 maddesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturacağı gözetilmeden, bu suçtan hüküm kurulması yerine yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 10.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.