Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2018/245-2018/615

Dava, ödeme emri iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektiriri sebeplere göre, davacı ve davalı ... avukatlarının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- 2002, 2003, 2004, 2005 ve 2006 yıllarına ait prim borçlarına ilişkin ödeme emirlerinin iptali için açılan işbu davada, mahkemece, prim ve ferilerine ilişkin borçlar yönünden; davacının dava dışı prim borçlarının ait olduğu Ltd.Şti. ortaklığından 13.09.2005 tarihinde hisselerini devretmek suretiyle ayrıldığı ve bu tarihten sonraki prim borçları yönünden davacının ortaklığının veya temsil yetkisinin bulunmaması, 2004 yılı 10. ay öncesine ait primlerin ise zamanaşımına uğradığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk kararın dairemizin, 18.01.2018 tarih, 2015/ 15797 Esas ve 2018/211 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş olup bozma sonrası ise; yazılı şekilde karar verildiği anlaşılmıştır.
506 sayılı Kanunun 80/12 maddesi, “Sigorta primlerini haklı sebepleri olmaksızın, birinci fıkrada belirtilen süre içerisinde tahakkuk ve tediye etmeyen kamu kurum ve kuruluşların tahakkuk ve tediye ile görevli kamu görevlileri mesul muhasip, sayman ile tüzelkişiliği haiz diğer işverenlerin üst düzeydeki yönetici veya yetkilileri kuruma karşı, işverenleri ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur.” hükmünü öngörmüş, 5510 sayılı Kanunun 88/20 maddesi de bazı farklar dışında anılan maddeye paralel düzenleme getirmiş olup, “Kurumun sigorta primleri ve diğer alacakları haklı bir sebep olmaksızın bu Kanunda belirtilen sürelerde ödenmez ise kamu idarelerinin tahakkuk ve tediye ile görevli kamu görevlileri, tüzel kişiliği haiz diğer işverenlerin şirket yönetim kurulu üyeleri de dahil olmak üzere üst düzeydeki yönetici veya yetkilileri ile kanuni temsilcileri Kuruma karşı işverenleri ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur.” hükmünü öngörmüştür.
6183 sayılı Yasanın 35. maddesinde ise, "Limited şirket ortaklan şirketten tahsil imkanı bulunmayan amme alacağından sermaye hisseleri oranında doğrudan doğruya sorumlu olurlar ve bu Kanun hükümleri gereğince takibe tabi tutulurlar” hükmü öngörülmüş iken, öngörülen istisnaları dışında 06.06.2008 tarihinde yürürlüğe giren Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunda ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkındaki 04.06.2008 tarih 5766 sayılı Kanun’un 3. maddesi ile, 6183 sayılı Kanunun 35. maddesinde yer alan “Şirketten tahsil imkanı bulunmayan” ibaresi şirketten tamamen veya kısmen tahsil edilemeyen veya tahsil edilemeyeceği anlaşılan” şeklinde değiştirilmiştir. Aynı maddeye, “Ortağın şirketteki sermaye payını devretmesi halinde, payı devreden ve devralan şahısların devir öncesine ait amme alacaklarının ödenmesinden, birinci fıkra hükmüne göre, müteselsilen sommlu olurlar. Amme alacağının doğduğu ve ödenmesi gerektiği zamanlarda, pay sahiplerinin farklı şahıslar olmaları halinde, bu şahıslar, amme alacağının ödenmesinden birinci fıkra hükmüne göre müteselsilen sommlu olurlar.” şeklinde fıkralar eklenmiştir.
6183 sayılı Kanunun mükerrer 35. maddesinde de “Tüzel kişilerle küçüklerin ve kısıtlıların, vakıflar ve cemaatler gibi tüzel kişiliği olmayan teşekküllerin mal varlığından tamamen veya kısmen tahsil edilemeyen veya tahsil edilemeyeceği anlaşılan amme alacakları, kanuni temsilcilerin ve tüzel kişiliği olmayan teşekkülü idare edenlerin şahsi mal varlıklarından bu Kanun hükümlerine göre tahsil edilir. Bu madde hükmü, yabancı şahıs veya kuramların Türkiye’deki mümessilleri hakkında da uygulanır. Tüzel kişilerin tasfiye haline girmiş veya tasfiye edilmiş olmaları, kanuni temsilcilerin tasfiyeye giriş tarihinden önceki zamanlara ait sorumluluklarını kaldırmaz. Temsilciler, teşekkülü idare edenler veya mümessiller, bu madde gereğince ödedikleri tutarlar için asıl amme borçlusuna rücu edebilirler.” hükmü düzenlenmiştir.
Davacının, dava dışı ... Trafik Müş. ve Traf. Tic Ltd Şti’ne, 01.05.2002 tarihinde hisse devralmak suretiyle ortak olduğu, 13.09.2005 tarihinde ise, hisselerini devretmek suretiyle ortaklıktan ayrıldığı ayrıca, 13.06.1997 tarihli Ticaret Sicil Müdürlüğü yazışma göre de, dava dışı ...’un şirket müdürü olarak 10 yıllığına seçildiği anlaşılmaktadır. Buna göre, davacının, kabul edilen dönem yönünden şirketi temsil ve ilzama yetkili müdür olup olmadığı yani yönetici olarak sorumluluğu olup olmadığı araştınlıp sonuca göre de, yönetici sorumluluğu bulunmadığının anlaşılması halinde kabul edilen dönemler yönünden hissesi oranında sorumlu olacağı aksi halde şimdiki gibi karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
O hâlde, davacı ve davalı Kuram vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 01.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.