MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 24/09/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat ... ile karşı taraf adına vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, aylık ücret, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Belirtmek gerekir ki hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığının ispatı da aynı ilkelere tâbidir.
Somut uyuşmazlıkta davacı tarafından yapılan işin niteliği, faaliyetin icra edildiği iller ve dosya kapsamına göre, işyerinde kış döneminde (Aralık, Ocak, Şubat ve Mart ayları) dört aylık sürede çalışma olmadığı anlaşılmaktadır. Nitekim davalı tanıkları da belirtilen dönemde çalışma olmadığını beyan etmişlerdir.
Bu itibarla mahkemece, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları yönünden kış döneminde çalışma olmadığı kabul edilerek alacakların belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi isabetsizdir.
3-Somut uyuşmazlıkta mahkemece, davacının haftada 12 saat fazla çalışması olduğu kabul edilerek fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de, karar bu yönü itibariyle de dosya içeriğine uygun düşmemektedir.
Yargılamada dinlenilen davacı ve davalı tanıklarının beyanları bir bütün halinde değerlendirildiğinde, davacının işyerinde haftanın altı günü, günde bir saat ara dinlenme ile 07.30 ilâ 17.30 saatleri arasında çalıştığı ve haftalık fazla çalışmasının 9 saat olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, fazla mesai ücreti yönünden, davacının haftada 9 saat fazla çalışması olduğu kabul edilerek sonuca gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.