Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/18776 Esas 2015/6337 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak




Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 22.5.2014 tarihli karar ile 13.6.2014 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde makine operatörü olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haklı neden olmadan sonlandırıldığından bahisle kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini tüm alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğinin işverence ispatlanamadığının kabulü ile davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizce “ karar gerekçesi ile hüküm fıkrası arasındaki çelişkinin giderilmesi” gerekçesiyle bozulmuş ve mahkeme bozma kararına uyularak karar verilmiştir.
Mahkemece verilen 22.5.2014 tarihli kararda ilk dava dilekçesinde 100,00 TL olarak talep edilen ve ıslah edilmeyen ulusal bayram ve genel tatil alacağının bilirkişi tarafından hesaplanan net 1.601,52 TL"den %30 oranında takdiri indirimi yapılarak 1.121,06 TL"nin tahsiline karar verilmiş, 13.6.2014 tarihli ek kararla bu hata düzeltilmeye çalışılmış ise de hüküm infazda tereddüde neden olacak şekilde yazılmış olduğundan 22.5.2014 tarihli karar ile 13.6.2014 tarihli ek karar bozulmalıdır
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 13.6.2014 tarihli ek karar bozulup kaldırılmalı, 22.5.2014 tarihli karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 13.6.2014 tarihli ek kararın bozulup kaldırılmasına, 22.5.2014 tarihli kararın “c” nolu bendinin silinerek yerine;
“c-1.601,52 TL net genel tatil alacağından takdiren %30 indirim yapılarak davacının 1.121,06 TL genel tatil alacağının bulunduğunun kabulüyle talep dikkate alınarak 100,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, 22.5.2014 tarihli kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 06.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.