MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesinin “süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenlemesi karşısında, eski hale getirme isteğini inceleme yetkisi, bu taleple birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtayın ilgili ceza dairesine ait olduğu, bu nedenle öncelikle eski hale getirme istemi hakkında karar verilmesi gerektiği anlaşılmakla; mahkemenin eski hale getirme isteminin reddine dair 15.08.2014 tarihli ek kararının hukuken geçersiz olduğu, suça sürüklenen çocuğun yokluğunda kurulan hükmün, suça sürüklenen çocuk cezaevinde olduğundan bahisle vasisine tebliğ edildiği, yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün bizzat suça sürüklenen çocuğa tebliğinin gerektiği ve temyiz hakkının kişiye bağlı hak olması nedeniyle yapılan tebliğin geçersiz olduğu, ancak suça sürüklenen çocuğa verilen kararın kesinleştiği gerekçesi ile 29.11.2010 tarihinde infazına başlandığı, bu tarihte karardan haberdar olan suça sürüklenen çocuğun bu kararı 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 11.08.2014 tarihinde temyiz ettiği belirlenerek suça sürüklenen çocuğun süresinde olmayan temyiz istemi ile yerinde görülmeyen eski hale getirme isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 02.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.