Danıştay 4. Daire 2022/1125 Esas 2022/935 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/1125
Karar No : 2022/935

KARARIN DÜZELTİLMESİNİ
İSTEYEN TARAFLAR : 1- ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
2- ... İletişim Sistemleri ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN ÖZETİ : Danıştay Dördüncü Dairesinin 20/09/2021 tarih ve E:2021/1554, K:2021/4175 sayılı kararının taraflarca düzeltilmesi istenilmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince Tetkik Hâkimi ...'ın açıklamaları dinlendikten sonra işin gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54. maddesinde, Danıştay Dava Daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar ile Bölge İdare Mahkemelerinin itiraz üzerine verdikleri kararlar hakkında, bir defaya mahsus olmak üzere kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde taraflarca karar düzeltme yoluna başvurabileceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtildiği üzere 54. maddede karar düzeltme istemine ilişkin süre özel olarak ayrıca düzenlenmiş olup, bu maddede karar düzeltme dilekçesinin tebliği üzerine verilen cevap dilekçesinde karar düzeltme isteminde bulunabileceği yolunda bir düzenleme yer almamaktadır. Bu nedenle, 2577 sayılı Kanunun 55. maddesinde öngörülen, bu Kanunun diğer hükümlerinin uygulanacağı yönündeki hüküm esas alınarak, temyiz dilekçesine ilişkin 2577 sayılı Kanunun 48. maddesinde hüküm altına alınan usulün, karar düzeltmede de uygulanması hukuken mümkün olmadığı gibi 55. maddede de -davanın açıldığı tarihe yürürlükteki hali- 54. madde hükümlerinin saklı kaldığı açıkça vurgulanmıştır.
Bu durumda, davacının, davalı idarenin karar düzeltme dilekçesinin tebliği üzerine verdiği cevap dilekçesinde yer alan karar düzeltme isteminin incelenmesi mümkün değildir.
Öte yandan, davalı idare tarafından karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen iddialar, Kanunda belirtilen hallerden hiçbirine uymamaktadır.
Bu nedenle, davalı idarenin kararın düzeltilmesi isteminin reddine, davacının kararın düzeltilmesi isteminin ise incelenmeksizin reddine, 21/02/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY:
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunun 120/4. maddesinde, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş döneme ait geçici verginin %10'unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için resen veya ikmalen geçici verginin tarh olunacağı, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ancak, gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil olunacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarı gösterilmiş ise de, geçici verginin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarının kesilecek vergi ziyaı cezasının tutarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkca belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici verginin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının hukuki sonuç doğurmasına imkan bulunmamaktadır.
Bu durumda, ihtilafın "geçici vergi aslına ilişkin kısım yönünden incelenmeksizin reddine" karar verilmesi gerektiğinden, davalı idarenin kararın düzeltilmesi isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının geçici vergi aslı yönünden bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.

(XX)KARŞI OY:
2577 sayılı Kanunun 54 ve 55. maddelerinde yer alan hükümler dikkate alındığında, bu maddelerde hüküm bulunmayan hallerde bu Kanunun diğer hükümlerinin geçerli olacağının belirtildiği ve 48. maddede de katılma yoluyla temyizin olabileceği düzenlemesi karşısında tarafların katılma yoluyla karar düzeltme isteminde bulunabileceğinin kabulü gerekmekte olup, davacının karar düzeltme isteminin esası hakkında karar verilmesi gerektiği düşüncesiyle karar düzeltme isteminin incelenmeksizin reddi yolunda verilen karara katılmıyorum.