Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, temerrüt nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne, kiralananın tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, taraflar arasında akdedilmiş olan 15.07.2013 tarihli sözleşmeye göre , davalının 1 Ocak 2016 tarihinde nakden ve peşin olarak ödenmesi gereken 2016 yılı kira bedelini ödemediğini ve dolayısı ile temerrüte düştüğünü,temerrüte düşülen bedelin ödenmesi için 20.04.2016 tarihli ihtar gönderildiğini, ancak ödeme yapılmadığını belirterek kiracının temerrütü sebebiyle TBK.nun 315. maddesi gereğince kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur.
HMK.nun 26/1 maddesinde “Hakim tarafların talep sonucuyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez...” hükmüne yer verilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiş, mahkemece akde aykırılık nedeniyle tahliyeye karar verilmiştir. Hakim HMK.nun 26.maddesi gereğince taleple bağlı olup talep dışına çıkamaz. Bu nedenle mahkemece; davacının talebi doğrultusunda temerrüt nedeniyle tahliye hükümlerine göre araştırma ve inceleme yapılarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, davanın sebebinde yanılgıya düşülerek akde aykırılık nedenine dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 26/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.