Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13363 Esas 2020/2208 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13363
Karar No: 2020/2208
Karar Tarihi: 02.03.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13363 Esas 2020/2208 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan tutuklanmış ve daha sonra beraat etmiştir. Bu nedenle, davacı tarafından koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunulmuştur. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiş ve davalı Hazineden 970,65 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davacıya verilmesine hükmetmiştir. Davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiş, ancak temyiz talepleri reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/13363 E. , 2020/2208 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 970,65 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 23.12.2004 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 23.12.2004-16.03.2005 tarihleri arasında yaklaşık 2 ay 24 gün tutuklu kalıp beraat eden davacının 10.000 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek yasal faizi ile talebine ilişkin davada yerel mahkemece asgari ücret üzerinden hesaplanan 970,14 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.12.2014 tarihli cevabi yazısı ekinde davacının tutuklu kaldığı ve tazminat davasının esasını oluşturan dava dosyasına ait gerekçeli karar, tutuklama ve tahliye müzekkerelerinin göderildiği ve T.C. Adalet Bakanlığı Silivri Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 16.01.2015 tarihli yazısına göre davacının 23.12.2004-16.03.2005 tarihleri arasında hakkındaki tevkif müzekkeresinin infaz gördüğünün bildirilmiş olması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının az olduğuna, davalı vekilinin tazminat miktarının fazla olduğuna, davanın reddi gerektiğine, ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.