Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7944 Esas 2020/7481 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılana karşı işlediği iddia olunan dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dairemizin bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; adı geçen katılana karşı atılı suç açısından taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Olay tarihinden yaklaşık iki ay kadar önce katılanın amcasının oğlu olan ..."un yanında gördüğü sanık ... ile tanıştığı, üçü birlikte bir pastanede oturup sohbet ettikleri, sanığın sohbet sırasında elinde tarihi değeri olan eski altın bulunduğunu, satmak istediğini, bu eski altınların değerli olduğunu söylediği, katılanın sanığın sözlerine inanarak etraftan borç para aldığı ve 10-15 tane eski altın karşılığı 5950 TL para verdiği, sanığın parayı alarak gittiği ve bir daha katılanın yanına dönmediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanı, uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamına göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla, bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir, ancak;
Müştekinin 22/03/2018 tarihli şikayetten vazgeçme dilekçesi verdiği ve sanığın temyiz dilekçesinde zararı ödediğini belirtmesi karşısında; bu ödemenin hangi tarihte yapıldığının tam olarak tespit edilmemiş olması karşısında, müştekinin yeninden beyanı alınarak, geri ödemenin soruşturma aşamasında yapıldığı tam olarak tespit edilerek, sanık hakkında TCK 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı araştırılıp tartışılmadan, eksik inceleme yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.