Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/17108 Esas 2022/19371 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve karar tarihinde cezaevinde bulunan sanığa cezaevi idaresi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi ve gerekçeli kararın tebliğinin CMK’nın 35/3. maddesinde belirtilen yönteme uygun olarak yapılmaması karşısında, sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
1- TCK’nın 232. maddesi; yaralama, tehdit ve hakaret gibi Kanunun başka maddelerinde açıkça suç olarak düzenlenmiş eylemler dışında kalan ve failin aynı konutta birlikte yaşadığı kişilere karşı gerçekleştirdiği, çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma vb. eylemleri kötü muamele suçu olarak düzenleyip yaptırıma bağlamaktadır.
Sanığın, mağdurları yaralaması şeklindeki eylemlerinin TCK'nın 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek aynı Kanunun 232/1. maddesi uyarınca kötü muamele suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de;
a- Sanığın, kötü muamele eylemini bir suç işleme kararının icrası kapsamında birden fazla mağdura karşı işlemesi karşısında; TCK'nın 43/2. maddesi yollamasıyla aynı Maddenin 1. fıkrası yerine iki kez cezalandırılmasına karar verilmesi,
b- Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmediği halde TCK’nın 232. maddesi gereğince iki kez cezalandırılması suretiyle CMK'nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
c- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan "hükme bağlanmış" ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden; Anayasanın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.