4. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/439 Karar No: 2017/2214 Karar Tarihi: 26.04.2017
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/439 Esas 2017/2214 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2017/439 E. , 2017/2214 K.
"İçtihat Metni"
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar Şti. aleyhine 26/11/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen 14/04/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, dava zamanaşımı nedeniyle reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, davalı şirketlerin afet konutlarını inşa eden şirketler olduğunu, konut inşası sırasında sitenin çevresinde bulunan yeşil alanlara, fidanlara, mazgallara, kaldırımlara, bordürlere ve imar yollarına zarar verdiğini,karar sayılı ilamı ile zararın tespit edildiğini belirterek, tespit edilen zararı istemiştir. Davalılar ise, zamanaşımı savunmasında bulunarak istemin reddedilmesi gerektiğini ileri sürmüşlerdir. Mahkemece, davanın zamanaşımından reddine karar verilmiştir. Dosya kapsamından, zararın belirlendiği tespit raporunun, davacıya 25/01/2012 tarihinde tebliğ edildiği, eldeki davanın ise 26/11/2012 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır. Zararın belirlendiği tespit raporunun tebliği ile davacı, faili ve zararı öğrendiğine göre 818 Sayılı Borçlar Kanunu"nun 60. maddesindeki 1 yıllık zamanaşımı süresi dolmamıştır. Kaldı ki, 6101 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 5. maddesi nazara alındığında zamanaşımının dolmadığı duraksamaya meydan vermeyecek şekilde açıktır. Şu durumda, mahkemece, davanın açıldığı tarihte, bir yıllık zamanaşımı süresinin geçmediği gözetilerek zamanaşımı def"inin reddi ile işin esasına girilerek karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.