MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07.04.2016 tarih ve 2013/162-2016/125 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin dava dışı ... tarafından davalı bankadan kullanılan araç kredisine kefil olduğunu, kredi ödemeleri devam ederken davalı bankanın ...’a ayrıca çek karnesi verdiğini ve müvekkilinin haberi olmadan çek karnesi ile ilgili krediye de müvekkilinin kefil edildiğini, araç kredisi ödendikten sonra asıl borçlunun çeklerinin karşılıksız çıkması nedeniyle davalı tarafından müvekkili ve diğer kefiller aleyhine ödenen çeklerin yasal sorumluk miktarları için iki ayrı icra takibi başlattığını, müvekkili tarafından icra takiplerine itiraz edilemediği için takiplerin kesinleştiğini, iki ayrı icra takibinde talep edilen miktarın 2.100,00 TL olmasına rağmen müvekkilinin bütün araçlarına, banka hesaplarına ve taşınmazına haciz şerhi konulduğunu, söz konusu icra takipleri için müvekkili tarafından açılan menfi tespit davasının kabul edildiğini ve müvekkilinin borçlu olmadığının tespit edildiğini, buna rağmen haksız hacizlerin kaldırılmadığını, hacizler nedeniyle müvekkilinin işlerinin bozulduğunu ve diğer bankalardan kredi kullanamadığını ileri sürerek haksız hacizler nedeniyle müvekkilinin uğradığı zarardan fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile dava dışı ... arasında 11.03.2005 tarih ve 350.000,00 TL bedelli genel kredi taahhütnamesi imzalandığını, davacının bu kredi taahhütnamesini müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzaladığını, bu sözleşme kapsamında asıl borçluya diğer kredilerin yanında çek bedeli kredisi kullandırıldığını, davacının müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla sorumlu olduğunu, ayrıca müvekkili tarafından yapılan takip tutarının çok düşük olduğunu ve müvekkili tarafından yapılan takip dışında üçüncü kişiler tarafından yapılan yirmiden fazla icra takibi ve haciz şerhi bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı banka tarafından davacı aleyhine genel kredi taahhütnamesine kefalet nedeniyle asıl borçlu tarafından keşide edilen çeklerin yasal sorumluluk bedelleri için iki ayrı icra takibi yapıldığı ve davacının araçları üzerine haciz kaydı konulduğu, ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/4 Esas sayılı dosyasında icra takibinin ve haciz işlemlerinin haksız olduğunun sabit olduğu, ancak her bir araç üzerinde zaten ondan fazla haciz işlemi mevcut olduğu, araçlar hakkında yakalama ve satış işlemi yapılmadığı, bu nedenle takip ve haciz işlemleri sonucu davacının herhangi bir zararının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.