MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işyerinde ikinci kez 24/05/2006 tarihinde çalışmaya başladığını, 30.04.2009 tarihinde iş akdinin işveren tarafından feshedildiğini, işyerinde cam hazırlama ustası olarak çalıştığını, TİS hükümlerinin sağladığı sosyal haklardan yararlandığını, davalı işverenin fabrikasının kapanması nedeniyle toplu işten çıkarma hükümlerine dayanarak müvekkilin iş akdini feshettiğini, davacının iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, boşta geçen süre ücret ve diğer haklar ile işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminatın belirlenmesini istemiştir.
Davalı vekili, 30.04.2009 tarihi itibariyle fabrikanın kapatılmasına karar verildiğini, kapatma kararı üzerine işyerinde çalışan işçilerin iş sözleşmelerinin teknik zorunluluk nedeniyle TİS den doğan hakları ödenmek suretiyle sona erdirilmesine karar verildiğini, işyerinin bütünüyle kapatılması nedeniyle davacının iş sözleşmesinin yasal tazminatları ödenerek fesih edildiğini beyanla, haksız açılan davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, işveren tarafından elemanı ihtiyacı olmasına göre feshin son çare olması ilkesinin ispat edilemediği, davacıyı ekonomik açıdan daha kötü şartlarda çalışmaya zorlamanın hakkın iyiniyetle kullanılması ilkesiyle bağdaşmadığı, buna göre feshin geçerli nedene dayanmadığı anlaşılmakla, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından karar temyiz edilmiştir.
Davacının çalıştığı işyerinin kapatılarak faaliyetine kesin ve sürekli biçimde son verildiği tartışmasızdır. İşyerinin kapatılmasından önce işyerinde uygulanan Toplu İş Sözleşmesi tarafları biraraya gelerek kapatma sebebi ile işsiz kalacak olan işçilerin işverenin başka işyerinde çalıştırılmalarını sağlamak amacıyla yeni iş koşullarını da belirleyici protokol yapılmıştır. 24.12.2008 tarihinde yapılmış olan protokol geçerlidir. Davalı işveren söz konusu protokol hükümleri doğrultusunda işyerinde duyurular yaparak protokolde belirlenmiş olan koşullarda çalışmak isteyenlerin başvuruda bulunmalarını istemiştir. Davacı işçi bu duyurular üzerine noter aracılığı ile işverene 07.04.2009 tarihinde bir ihtarname göndererek şu anda çalışmış olduğu mevcut haklarınla birlikte şirketin herhangi bir fabrikasında çalışacağını bildirmiş ancak işveren davacının başvurusunun protokole aykırı olduğu ve protokolle oluşturulan çalışma koşullarını kabul edilmediği gerekçesi ile davacının isteğini reddedilmiştir. Davalı işverenin bundan sonra da işçilere yeni koşullarda çalışmak isteyenlerin başvuruda bulunmalarına dair duyurular yapmış, davacı başka bir başvuruda bulunmamıştır. İşyerinin kapatılması işletmesel karar niteliğinde olup, kapatma üzerine işverenin feshe son çare olarak yöneldiği ve bu bağlamda protokolle oluşturulmuş yeni koşullarda yaptığı iş teklifi davacı tarafından kabul edilmemiştir. "Feshin son çare olması" ilkesi uygulanırken önerilecek yeni işin ve ücretin başka bir deyişle iş koşullarının önceki işle eşit olması koşul değildir.
Tüm dosya içeriğine göre, davacı yeni koşullarla çalışmayı kabul etmediğine ve işyerinin kapatılması fesih için geçerli sebep oluşturduğuna göre mahkemece tüm bu yönler gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kabule karar verilmesi hatalı olmuştur.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1-Yerel mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 45.00.TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.200,00 TL ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan harcın istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak 24.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.