MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin, davacı kadın lehine hükmolunan ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde,
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "72.070 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda mahkemece davacı kadın lehine 15.955.00 TL değerindeki ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, erkeğin ziynet alacağının kabulüne ilişkin karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin boşanma davası ve ferilerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı kadın tarafından TMK 166/1. maddesi gereğince açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüyle boşanma davasının feri taleplerine yönelik hüküm kurulmuş; ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı erkek tarafından, istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesince davalı erkeğin, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararının gerekçesinde, erkeğe yüklenen kusurlardan "Düğünde takılan ziynetleri vermesi için davalı ve ailesi tarafından davacı kadının zorlandığı," vakıasına kadın tarafından usulüne uygun

olarak dayanılmadığı, erkeğin kusurlardan çıkartılması gerektiği, ancak bu kusurun kusurlardan çıkartılması halinde dahi kusur derecelendirmesinin değişmediği, davalı erkeğin, yine de tam kusurlu olduğu anlaşılmakla davalı erkeğin kusur derecelendirilmesi ve davanın kabulüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi gerektiği belirtilmiştir. Bölge adliye mahkemesince kısmen kusur düzeltilmesi yapıldığı halde, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmek suretiyle, gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Gerekçe ve hüküm arasında yaratılan bu çelişki, tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, ziynet alacağının kısmen kabulüne yönelik temyiz dilekçesinin ise 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, bozma kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.04.2021 (Çrş.)