Yargıtay - Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4250 Esas 2020/1120 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4250
Karar No: 2020/1120
Karar Tarihi: 17.09.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4250 Esas 2020/1120 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik suçlaması davasında, sanıkların suç tarihine ilişkin net bir kanıt bulunmaması nedeniyle suçun işlenme tarihi 1 Aralık 2005 olarak kabul edilmiş ve bu sürenin ilgili kanun maddeleri gereğince zamanaşımına uğradığı belirtilerek hükümlerin BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanıklar hakkındaki açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE karar verilmiştir. Kararda, sanıklara isnat edilen tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK'nın 241. maddesinde düzenlendiği ve cezalarının tür ve miktarına göre aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde yazılı 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, hükümle ilgili BOZMA ve DÜŞME kararları, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca verilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/4250 E. , 2020/1120 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklara isnat edilen tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde öngörülen cezalarının tür ve miktarına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde yazılı 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, her ne kadar karar başlığında suç tarihi 07.10.2008 olarak yazılmış ise de müştekinin ödünç para verme işleminin 2006 yılının başı veya 2005 yılının sonu gibi gerçekleştiğini belirttiği, suç tarihinin kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılarak 1 Aralık 2005 olarak kabulü ile bu tarih ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 17.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.