Esas No: 2019/1466
Karar No: 2022/487
Karar Tarihi: 22.02.2022
Danıştay 9. Daire 2019/1466 Esas 2022/487 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2019/1466 E. , 2022/487 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1466
Karar No : 2022/487
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı-...
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, pos cihazı ile ikrazatçılık faaliyetinde bulunarak elde ettiği faiz gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen tarh edilen 2013 yılı gelir vergisi ve 2013/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemleri geçici vergisi ile bu vergiler üzerinden kesilen üç kat kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; davacının 2013 yılında pos cihazı ile gerçekleştirdiği işlemlerin toplamının 6.265.374,76-TL tutarında olduğu ve ifadesi alınan kişilerin bir kısmının ifadeleri dışında tefecilik faaliyetine ilişkin herhangi bir bulguya yer verilmediği, inceleme elemanınca; davacıdan emtia alımında bulunan şahıslarca verilen ifadede komisyon karşılığı nakit ihtiyaçlarının karşılandığı belirtilmişse de söz konusu şahısların ifadelerine ait ifade tutanakları dosyaya sunulmayıp sadece pos cihazlarıyla işlem yaptıran şahıslara ait ifade tutanaklarının sunulduğu, söz konusu şahısların da davacıyı tanımadıklarını beyan ettiği, ifadesi alınan kişilerin lehe ifadelerinin bulunmasına rağmen bu hususun raporda dikkate alınmadığı, davacının hurda altın alım-satımı ile belirli bir mala tahsis edilmiş mağazalarda hediyelik eşyaların, elişi ürünlerin ve imitasyon takıların perakende ticaretinde bulunmadığına ilişkin tespit yapılmadığı, satışlarının ne kadarının gerçek, ne kadarının nakit kullanım maksadıyla kredi kartının kullandırılması mahiyetinde olduğu hususunun araştırılmadığı, takdir komisyonunun her türlü inceleme yapma yetkisi bulunmasına rağmen vergi tekniği raporunda yer alan ve gerçek olabileceği değerlendirilen işlemlere ilişkin bir tespit yapılmadığı, anılan durumların matrah hesaplanmasında dikkate alınmadığı, sadece vergi tekniği raporunda yer alan tutarlardan %1 oranında banka komisyonu düşülerek %2 oranında kazanç hesaplanarak matrahların tespiti yoluna gidildiği dolayısıyla maddi olay somut olarak ortaya konulmadan, hukuken itibar edilebilir yeterli bir araştırma ve inceleme yapılmaksızın kanaate dayalı olarak matrah takdiri yoluna gidildiği, bu durumda davacının pos tefecilik faaliyetinde bulunduğu ve bu faaliyetinden elde etmiş olduğu faiz gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle 2013 yılına ilişkin olarak salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve 2013/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemlerine ilişkin olarak salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir geçici vergisi tarhiyatlarında eksik inceleme nedeniyle hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesi'nce verilen ... gün ve E:..., K:... sayılı kararın, cezalı gelir vergisi ve geçici vergi asılları üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarına ilişkin kısmında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinde yer verilen kaldırma nedenleri bulunmadığı anlaşıldığından, cezalı gelir vergisi ve geçici vergi asılları üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarına ilişkin davalı idarenin istinaf talebinin reddine karar verilmesi gerektiği, davalı idarenin, istinafa konu kararın gelir geçici vergisi asılları yönünden verilen davanın kabulüne ve gelir geçici vergisi asıllarının kaldırılmasına ilişkin kısmına yönelik istinaf talebine gelince; davacı adına gelir geçici vergilerine ilişkin düzenlenen vergi/ceza ihbarnamelerinin "Yapılan Tarhiyatın/Kesilen Cezanın Nedeni" kısmında; "mahsup dönemi geçmiş geçici vergi aslı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesi gereğince tahakkuk ettirilmeyecek olup normal vade tarihinden mahsup tarihine kadar geçen süre için sistemde gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamede zorunlu olarak yer almaktadır." şeklindeki açıklamaya yer verildiği, bu itibarla; vergi ziyaı cezalı geçici vergi tarhiyatlarına ilişkin ihbarnamelerde; mahsup döneminin geçmiş olması sebebiyle geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceği belirtilmiş olmasına rağmen davacı adına tahakkuk ettirilmeyecek olan gelir geçici vergi asıllarının da dava konusu edildiği, davanın gelir geçici vergi asıllarına ilişkin kısmı yönünden incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerekirken, uyuşmazlığın bu kısmının kabulüne ilişkin Mahkeme kararında isabet görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, kısmen reddine; ... Vergi Mahkemesi'nin ... gün ve E:..., K:... sayılı kararının, 2013 yılı vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2013/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemleri gelir geçici vergi asılları üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarına ilişkin kısmına yapılan istinaf başvurusunun reddine, gelir geçici vergi asıllarının kaldırılmasına yönelik kısmına yapılan istinaf başvurusunun kabulüne, mahkeme kararının bu kısmının kaldırılmasına, gelir geçici vergi asılları yönünden davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 22/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.