Basit cinsel saldırı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3190 Esas 2018/2953 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3190
Karar No: 2018/2953
Karar Tarihi: 17.04.2018

Basit cinsel saldırı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/3190 Esas 2018/2953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin basit cinsel saldırı ve kasten yaralama suçlarından mahkûm edildiği bir davayı değerlendirdi. Dosya incelenerek, temyiz itirazlarının reddedilmesi kararlaştırıldı. Ancak mahkeme, kasten yaralama suçunun soruşturma ve kovuşturmasının şikayete bağlı olması nedeniyle, mağdurun vazgeçme talebinin değerlendirilmesi gerektiği sonucuna vardı. Bu nedenle, dosyanın yeniden değerlendirilmesine karar verildi. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 102/1. maddesi (basit cinsel saldırı suçu) ve 86/2. maddesi (kasten yaralama suçu).

14. Ceza Dairesi 2015/3190 E. , 2018/2953 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde düzenlenen basit cinsel saldırı suçu ile aynı Kanunun 86/2. maddesinde yer alan kasten yaralama suçunun soruşturma ve kovuşturmasının şikayete bağlı olması ve mağdurenin hükümlerden sonra ibraz ettiği 14.06.2013 tarihli dilekçesi ile mevcut şikayetinden vazgeçmesi karşısında, mahkemece sanıktan vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu sorulduktan sonra hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.