MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı banka bünyesinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına şikayette bulunulduğunu, teftiş raporunda davacının haftada 10 saat 20 dakika fazla çalışma yaptığının belirlendiğini, ancak fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, 08/10/2007 tarihinden önceki fazla çalışma ücretlerinin ödenmesi için Ankara 4. İş Mahkemesinin 2012/665 esasına kayıtlı davanın açıldığını, davanın derdest olduğunu, bu sebeple 08/10/2007-05/07/2012 dönemine ilişkin fazla çalışma ücreti ile fesih tarihinden itibaren geriye doğru beş yıl içinde ödenmeyen silah tazminatı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, talep edilen alacakların zaman aşımına uğradığını, Eylül 2008 - Kasım 2009 ile Haziran 2010 tarihinde fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, bunun dışındaki dönemlerde fazla çalışma yapılmadığını, İnsan Kaynakları Yönetmeliği gereğince aylık ücret içerisinde fazla çalışma ücretinin de bulunduğunu, davacının fazla çalışma ücreti ödenecek personellerden olmadığını, silah tazminatının talebinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda silah tazminatı talebinin reddine, fazla çalışma ücreti talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda mahkemece 09/11/2015 tarihli bilirkişi raporuna itibar edilerek raporda hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosya kapsamında mevcut teftiş raporuna göre değerlendirme yapılarak (teftiş raporundaki hesaplama hatası da giderilmek suretiyle) davacının günlük çalışma süresinin 9 saat 50 dakika, haftalık çalışma süresinin 49 saat 10 dakika olduğu kabul edilmiştir. Dosya kapsamındaki teftiş raporuna göre davacının 08/10/2007-05/07/2012 tarihleri arasında sürekli olarak aynı çalışma düzeninde çalıştığı benimsenerek sonuca gidilmiş ise de, teftiş raporunun 31/10/2011 tarihinde düzenlendiği dikkate alındığında, raporun 31/10/2011 tarihinden sonraki dönem için bağlayıcı kabul edilmesi mümkün bulunmamaktadır. Hal böyle olunca, 08/10/2007-31/10/2011 dönemi için teftiş raporuna göre davacının fazla çalışma yaptığı ispat edilmiş ise de, anılan dönemden sonraki döneme ilişkin fazla çalışma iddiasının başka delillerle ispatı gerektiği dikkate alınmalıdır. Mahkemece 31/10/2011-05/07/2012 dönemi yönünden diğer deliller ve tanık anlatımlarına göre fazla çalışma yapılıp yapılmadığının belirlenmesi gerekirken yazılı gerekçe ile karar verilmesi yerinde görülmemiştir.
Mahkemece yapılacak iş, söz konusu döneme ilişkin olarak diğer deliller ve tanık anlatımlarına göre değerlendirme yapılarak sonuca gidilmesidir. Ayrıca davacı vekilinin 19.11.2013 tarihli celsedeki “fazla mesai isteğimizin Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürlüğü raporundaki değer ve miktara göre değerlendirme yapılarak hesap yapılmasını istiyoruz” şeklindeki imzalı beyanı dikkate alındığında, mahkemece belirlenecek fazla çalışma süresinin üst sınırının teftiş raporundaki süre olduğu da gözden kaçırılmamalıdır.
Mahkemece hükme esas alınan teftiş raporunda davacının ismi ve çalışma saatleri açıkça belirtilmiş olduğundan, rapora göre belirlenen dönem yönünden hesaplanan fazla çalışma ücretinden indirim yapılmaması yerinde ise de, tanık anlatımlarına göre belirlenen fazla çalışma ücretinden uygun oranda indirim yapılması gerektiği dikkate alınması gereken bir başka yöndür.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 24.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.