Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - kasten yaralamaya teşebbüs - mala zarar verme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/32923 Esas 2020/7464 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, kasten yaralamaya teşebbüs, mala zarar verme
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan TCK"nın 155/2, 62, 50 ve 52. Maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan TCK"nın 86/2, 86/3-e, 35, 62 ve 53. Maddeleri uyarınca, mala zarar verme suçundan TCK"nın 151/1, 62 ve 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanık ... ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’in mağdur sanık ...’ye ait tır aracında şoför olarak çalıştığı,işten ayrıldıktan sonra sanık ...’ye ait kimlik belgesi ile araç ruhsatını iade etmediği, daha sonra araç ruhsatını vermesine rağmen kimlik belgesini iade etmediği bu nedenle aralarında tartışma çıktığı, tartışmanın büyümesi ile temyiz dışı sanık ... ve sanık ..."in ele geçirdikleri kiremitleri sanık ... ve temyiz dışı sanık ..."a doğru fırlattıkları ancak kiremitlerin herhangi bir kimseye isabet etmediği, bunun üzerine sanık ..."nin, temyiz dışı sanık ..."ın babası olan katılan ..."e ait evin çatısına çıkarak çatıdaki kiremitleri aşağıya fırlattığı, çatıdan inerek ekmek bıçağını temyiz dışı sanık ..."a doğru yaralama kastı ile savurduğu, ancak bıçağın isabet etmediği bilahare ele geçirmiş olduğu kiremitleri savurduğu sırada katılanlara ait evlerin camlarını da kırdığı iddia edilen somut olayda;
1-Sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık savunması ve tüm dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın lehine olan kanun hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-a) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı TCK’nın 151/1.maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında;uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b)Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, 24/10/2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 06/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.