Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/1663 Esas 2019/1377 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1663
Karar No: 2019/1377

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/1663 Esas 2019/1377 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi, uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan yargılanan sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetti. Dosyada duruşmalı inceleme yapılmasını gerektirecek bir neden görülmediği için, sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteği takdiren reddedildi ve duruşmasız inceleme yapıldı. Yargılama süreci yasaya uygun olarak yapıldı, deliller açıklandı ve eylemin doğru biçimde belirlendiği tespit edildi. Bu nedenlerle, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmedi ve bölge adliye mahkemesi kararı hukuka uygun bulundu. Sanık hakkındaki tahliye talebi oybirliğiyle reddedildi.
Bu kararda, CMK'nın 226. maddesiyle ilgili bir tartışma yaşandı. Bu maddeye göre, suçun hukuki niteliği değiştiğinde ya da cezanın arttırılması ya da ceza ek tedbiri uygulanması gerektiğinde, sanık veya müdafine ek savunma hakkı tanındıktan sonra, sanık hakkında iddianamede gösterilen dışında bir kanun hükmü uygulanamaz. Ancak, tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği durumda, mahkeme tarafından yanıltıcı adlî sicil kayıtlarının bulunması nedeniyle hakimlerin uygulamada yanıldığı sonucuna varıldı. Bununla birlikte, adlî sicil kaydının duruşmada okun

10. Ceza Dairesi 2018/1663 E. , 2019/1377 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ANKARA Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Dosya kapsamına göre; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasını gerektirir bir neden görülmediğinden sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteğinin CMK"nın 299. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği ve istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının yerinde görülmemesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, Başkan Vekili ..."ün karşı oyu ve oyçokluğuyla, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine oybirliğiyle, 05/03/2019 tarihinde karar verildi.
KARŞI OY GEREKÇESİ

5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine göre; suçun hukukî niteliği değiştiğinde ya da cezanın artırılması veya cezaya ek olarak güvenlik tedbiri uygulanması gerektiğinde, durum sanığa veya varsa müdafiine bildirilerek ek savunma hakkı tanınmadan, sanık hakkında iddianamede gösterilen dışında bir kanun hükmü uygulanamaz.Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek durumunun, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkmadığı, dava açıldığında da mevcut olduğu ileri sürülerek, bu konuda ek savunma hakkına gerek bulunmadığına ilişkin görüş kabul edilemez. CMK"nın 226. maddesinin 2. fıkrasında yer alan "cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hâller, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında aynı hüküm uygulanır" ifadesi, "iddianamede gösterilmeyen bir kanun hükmü gereğince, sanığın cezasının artırılması veya sanık hakkında güvenlik tedbiri uygulanması gerektiğinde de birinci fıkrada olduğu gibi durum sanığa veya varsa müdafiine bildirilerek ek savunma hakkı tanınması gerekir" anlamındadır.
Adli sicil kayıtlarında birden fazla hüküm bulunduğunda, bu hükümlerden hangisinin tekerrüre esas olduğu konusunda mahkemelerin bile zaman zaman yanıldığı, tekerrüre esas olmayan hükmün tekerrüre esas alındığı dikkate alındığında, hakim ve Cumhuriyet savcılarının bile uygulamada yanıldıkları bir konuda sanıklardan adli sicil kayıtlarındaki hükümlerden hangisinin tekerrüre esas olduğunu bilmesini beklemenin doğru olmayacağı kanaatindeyim.
Adlî sicil kaydı, CMK’nın 209. maddesi gereğince duruşmada okunması zorunlu belgelerdendir. Tekerrür oluşturan mahkûmiyet hükmünün yer aldığı adlî sicil kaydının duruşmada okunması üzerine sanığın okunan kaydın kendisine ait olduğunu veya bu belgeye karşı bir diyeceğinin bulunmadığını söylemesinin ek savunma yerine geçmesi mümkün değildir.
Emredici nitelikte olan CMK’nın 226. maddesi gözardı edilerek, sanığa ek savunma hakkı verilmeden, TCK’nın 58. maddesinin uygulanması yasaya aykırıdır.
Açıklanan nedenlerle, sanık hakkındaki hükmün bozulması gerektiği kanısını taşıdığımdan çoğunluğun onama görüşüne katılmıyorum. 05.03.2019