Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8456 Esas 2019/15271 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8456
Karar No: 2019/15271
Karar Tarihi: 09.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8456 Esas 2019/15271 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen karar incelendi. Sanığın 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinin 1. fıkrasına göre yaşanan olaya ilişkin mahkumiyeti onanmıştır. Mahkeme kararında, 7035 sayılı kanun'un 21. maddesi ve Bölge Adliye Mahkemelerinin 7 günlük temyiz süresini 15 güne çıkaran kararı yanıltıcı bir biçimde ifade edilmiş olup, sanığın temyiz süresinin 31.12.2018 tarihinde sona erdiği kabul edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 7035 sayılı Kanun'un geçici 1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 305 ila 326. maddeleri ve 310. maddesi ifade edilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/8456 E. , 2019/15271 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümden önce 05.08.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak gerek 7035 sayılı Kanun"un geçici 1. maddesi ve gerekse Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtaydan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"un 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve temyiz süresini düzenleyen 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılmış olması nedeniyle sanığın 19.12.2018 tarihinde tefhim edilen hükme yönelik 31.12.2018 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın ve müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.