MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Başka bir suçtan umulan faydayı elde etmek için ya da infialle öldürme
HÜKÜM : 765 sayılı TCK.nun 450/8. maddesi delaletiyle, 5237 sayılı TCK.nun 82. maddesindeki ceza miktarı takdiri indirim maddesi olan 62. maddesi ile birlikte uygulandığında bile hükümlünün lehine olmadığından mahkemenin 14/05/1984 tarih ve 1976/233 esas 1984 karar sayılı ilamı ile hükümlüye verilen müebbet ağır hapis cezasının müebbet hapis cezası olarak infazına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü ... hakkında; 765 sayılı TCK.nun 450/8, 59. maddeleri uyarınca verilen müebbet ağır hapis cezası ile 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nun 59. maddeleri uyarınca verilen 10 ay hapis ve 2500 TL ağır para cezasının, TCK.nun 73. maddesi gereğince sanığın 10 gün müddetle ve geceli gündüzlü bir hücrede tecrit edilmek suretiyle müebbet ağır hapis ve 2500 TL ağır para cezası olarak infazına dair kurulan ve kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca tesis edilen 18.08.2005 tarihli hükümde bozma sebepleri dışında kanuna aykırı cihet görülmemiştir,
Ancak;
1- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu uygulanarak verilmiş ve kesinleşmiş olan hükmün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında; uygulanan hükümler nedeniyle
takdir hakkının kullanılması söz konusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03/06/2008 tarih 2008/1-89-158 sayılı Kararında açıklandığı üzere, uyarlama yargılaması sonucu kurulacak mahkumiyet hükmünün gerekçesinde, 5271 sayılı CMK"nun 230. maddesine uygun olarak, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, CMK"nun 34 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
3- Yine Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.04.2007 gün ve 32-97 ile 06.11.2007 gün ve 190-228 sayılı Kararları başta olmak üzere birçok kararında ayrıntılı olarak vurgulandığı üzere, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesinin; “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” hükmü, 23.02.1938 gün ve 23/9 sayılı içtihadı birleştirme Kararı birlikte değerlendirildiğinde; 1 Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda lehe yasa belirlenirken 765 sayılı Yasa kapsamındaki içtimalı cezaların değil, her suç yönünden de ayrı ayrı değerlendirme yapılarak, her biri için tayin edilen cezanın dikkate alınması; her suçla ilgili lehe yasa belirlendikten ve buna göre her suçun nihai cezası 765 sayılı TCK hükümleri ile 5237 sayılı TCK"nun olaya ilişkin hükümleri bir bütün halinde uygulanarak ortaya çıkan sonucun denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı gösterilip lehe yasanın belirlenmesi, sonra da cezaların içtimaına ilişkin 765 sayılı TCK.nun 68 ila 77. maddelerindeki ilkelere göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sadece adam öldürme suçu bakımından değerlendirme yapılarak 765 sayılı TCK.nun lehe olduğu kabul edilip 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunlukları tatbik edilmek suretiyle karma uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, re"sen temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 25.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.