Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/622 Esas 2019/12092 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/622
Karar No: 2019/12092
Karar Tarihi: 09.10.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/622 Esas 2019/12092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Temyiz incelemesinde, hırsızlık suçundan verilen temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak 5 yıl hapis olarak belirlenmesi ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan temel cezanın alt sınırdan 6 ay hapis olarak belirlenmesi sırasında kullanılan gerekçeler arasında çelişki bulunduğu ve TCK'nun 61. maddesinde yer alan ibarelerin tekrarlanması niteliğindeki soyut gerekçelerle hüküm kurulduğu tespit edildi. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, sanıkların temyiz nedenleri kabul edilerek hükümlerin bozulmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 58. maddesi (tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında uygulanmama)
- TCK'nun 61. maddesi (ceza sınırı belirleme)
- TCK'nun 53. maddesi (hak yoksunluğuna ilişkin iptal kararı)

17. Ceza Dairesi 2019/622 E. , 2019/12092 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitilendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24/01/2017 tarih ve 2014/5-274 Esas ve 2017/25 Karar sayılı içtihadında da belirtildiği üzere, mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak 5 yıl hapis olarak belirlenmesi sırasında; "Suçun işleniş şekli, yeri, zamanı ve bu suçun birden fazla fail tarafından işlenmesi" biçiminde; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan temel cezanın alt sınırdan 6 ay hapis olarak belirlenmesi sırasında ise "Suçun işleniş şekli, yeri ve zamanı nazara alınarak" şeklinde gerekçe gösterilmiş her iki suça ilişkin hüküm kurulurken temel cezanın tayininde gösterilen gerekçeler bire bir aynı olmasa ve doğrudan çelişki yaratmasa da, TCK"nun 61. maddesinde yer alan ibarelerin tekrarı niteliğindeki soyut gerekçelerle hırsızlık suçundan teşdiden, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise asgari hadden hüküm kurulması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık... müdafii ile sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.