Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13985 Esas 2020/2191 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13985
Karar No: 2020/2191
Karar Tarihi: 02.03.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13985 Esas 2020/2191 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı taksirle yaralama suçundan sanığın beraatına karar verilmesi üzerine katılan vekili tarafından temyiz edilmiştir. Olayda, inşaat artıklarının temizlenmesi sırasında boşluğa düşerek yaralanan işçinin yaralama suçundan sanık taksirli bulunmamıştır. Ancak, kararda CMK'nın 223/2-c maddesi yerine 223/2-e maddesi gösterilmesi yüzünden karar bozulmuştur. CMK'nın 232/6. maddesine aykırı olarak hareket edildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasındaki \"CMK'nın 223/2-e maddesi\" cümlesi \"CMK'nın 223/2-c maddesi\" olarak düzeltilerek hüküm onanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/13985 E. , 2020/2191 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olaya konu inşaatın yapı denetim işini üstlenen ... Denetim Firmasının sahibi ve yetkilisi olduğu, sıva işçisi olan katılan ..."in olay tarihinde ... adresinde bulunan bina inşaatının 3 metre yüksekliğindeki asma katında, zemindeki kum ve inşaat artıklarının temizliğini yaparken, merdiven olarak planmış üzeri kapatılmayıp her hani bir önlem alınmamış olan boşluğa düşerek hayati tehlike geçirecek ve santral sinir sistemi işlevlerinin sürekli zayıflamasına neden olacak şekilde yaralandığı olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak beraatine hükmedilmesine rağmen, uygulama maddesi olarak CMK’nın 223/2-c maddesi yerine CMK’nın 223/2-e maddesi gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendindeki "CMK"nın 223/2-e maddesi" cümlesinin çıkarılarak yerine “CMK"nın 223/2-c maddesi” yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.