Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3726 Esas 2020/2973 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3726
Karar No: 2020/2973
Karar Tarihi: 27.02.2020

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3726 Esas 2020/2973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mahcuz malın yediemin olarak teslim edildiği şirketteki işinden ayrıldıktan sonra kendisine bırakılan malın bulunduğunu belirtse de mahkeme, malların tam olarak bulunup bulunmadığının keşif yapılarak belirlenmediği için eksik kovuşturma sonucu mahkumiyet kararı verildiğini belirterek hükmü bozdu. Hükümdeki diğer hatalar ise müşteki olarak gösterilen kişinin durumu ve hangi adli para cezasının taksitlendirildiği belirtilmeyen adli para cezaları için yapılmış hatalardı. Kanun maddeleri ise TCK'nın 52/4. maddesi olarak açıklandı fakat hangi konu hakkında olduğu belirtilmedi.
17. Ceza Dairesi         2020/3726 E.  ,  2020/2973 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1-22.10.2011 tarihli haciz tutanağı ile mahcuz malın sanığa yediemin olarak teslim edildiği, daha sonra sanığın borçlu şirketteki işinden ayrıldığı ve Ankara 26. İcra Müdürlüğüne 26.03.2012 tarihli dilekçesi ile işten ayrıldığını ve kendisine bırakılan mahcuz malın belirttiği adreste muhafaza altına alındığını bildirdiğinin anlaşılması karşısında; sanığın savunması doğrultusunda mahallinde mahcuz malların tam olarak bulunup bulunmadığına dair keşif yapılarak sanığın mallar üzerinde teslim amacı dışında tasarrufta bulunup bulunmadığı, dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranması nedeniyle kaybolmasına veya bozulmasına neden olup olmadığı belirlendikten sonra hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik kovuşturma ile mahkumiyet kararı verilmesi,
    Kabule ve uygulamaya göre de;
    2-Gerekçeli karar başlığında katılan ..."nın müşteki olarak gösterilmesi,
    3-Hükümde hapisten çevrilen adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezalarından hangisinin TCK"nın 52/4. maddesi gereğince taksitlendirildiğinin belirtilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.