Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1979 Esas 2021/3053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
VASİ :...
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafaka taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Türk Medeni Kanunu’nun 407. maddesine göre “Bir yıl veya daha uzun süreli özgürlüğü bağlayıcı bir cezaya mahkûm olan her ergin kısıtlanır.” Anılan Kanun’un 403. maddesine göre ise “Vasi, vesayet altındaki küçüğün veya kısıtlının kişiliği ve malvarlığı ile ilgili bütün menfaatlerini korumak ve hukukî işlemlerde onu temsil etmekle yükümlüdür.”
Türk Borçlar Kanunu’nun 513. maddesi “Sözleşmeden veya işin niteliğinden aksi anlaşılmadıkça sözleşme, vekilin veya vekâlet verenin ölümü, ehliyetini kaybetmesi ya da iflası ile kendiliğinden sona ermiş olur. Bu hüküm, taraflardan birinin tüzel kişi olması durumunda, bu tüzel kişiliğin sona ermesinde de uygulanır.” şeklindedir.
Dosya incelendiğinde davalı kadının dava devam ederken Türk Medeni Kanunu’nun 407. maddesine göre kısıtlandığı anlaşılmaktadır. O halde, Türk Medeni Kanunu’nun 403. maddesine göre hukuki işlemlerde kendisini temsil etme hakkı da vasiye geçer. Türk Borçlar Kanunu’nun 513. maddesi gereğince davalı kadının kısıtlanmadan önceki vekilinin temsil yetkisi sona erer. Davalı kadın vasisi tarafından da davalı kadın vekiline verilmiş bir vekaletname dosya arasında bulunmadığına göre, yetkisi sona eren vekil tarafından verilen temyiz dilekçesi dikkate alınamayacağından usulüne uygun yapılmış bir temyiz kanun yolu başvurusundan söz edilemez. Sonuç olarak Dairemizce yapılacak bir iş bulunmadığından dosyanın yerel mahkemesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi. 14.04.2021 (Çar.)