Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/1954 Esas 2015/3219 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Hakimliği
Tarihi :13.12.2011
Numarası :2010/92-2011/219

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Yerel mahkemede görülen davanın yapılan açık yargılaması sonucunda davanın kabulü ile 5.914,16 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasası"nın 76. maddesi hükmü gereğince bu yasanın düzenlendiği hukuksal ilişkilerden kaynaklanan uyuşmazlıklarda fikri ve sınai haklar mahkemesi görevlidir. Öncelikle de davalı tarafın davada fikri mülkiyet haklarına ve hak sahipliğine dayanması gereklidir. Dava konusu somut olayda ise, 5846 sayılı Yasa"da korunan haklardan hiçbirine dayanılmadan taraflar arasındaki eser sözleşmesi ilişkisi nedeniyle sözleşmeye konu endüstriyel tasarım, proje geliştirme ve danışmanlık hizmeti bedelinin tahsili istenmiştir.
Sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Yasası"nın 355. maddesinde de tanımlandığı üzere eser sözleşmesinde yüklenici iş sahibinin ödemeyi üstlendiği ücret karşılığında bir eser meydana getirmeyi borçlanır. Eser sözleşmesinin konusu, bir sonuç ve herhangi bir biçim altında çalışma ile bütünleşmiş bir üründür. Bu kapsamda genellikle emek unsuru ağır basan bir çalışma ürünü olup bütünlük arz eden ve ekonomik her hukuksal varlık, maddi nitelikte olsun veya olmasın bir eser sayılmaktadır. Eser sözleşmesinin açıklanan bu tanımı kapsamındaki unsurlarına göre yanlar arasında hukuksal niteliği itibariyle bir eser sözleşmesi olduğu açıktır. Mahkemenin taraflar arasındaki hukuki ilişkiye yönelik nitelendirmesi de eser sözleşmesi olduğu yönündedir. Tespit edilen bu hukuksal durum itibariyle mahkemece asliye hukuk mahkemesinin görevli olması nedeniyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulüne karar verilmesi yerinde görülmemiş, bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelemesine gerek olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 09.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.