Göçmen kaçakçılığı yapma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3600 Esas 2019/9813 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3600
Karar No: 2019/9813
Karar Tarihi: 28.05.2019

Göçmen kaçakçılığı yapma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3600 Esas 2019/9813 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, göçmen kaçakçılığı suçundan yapılan yargılama sonucunda sanıkların müddet hapsi cezası ile cezalandırılmasına karar vermiştir. Temyiz istemlerinin reddine karar verilmiştir. Ancak, yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi yerine Hazine'nin bu gideri üstlenmesi yanlış bir uygulama olduğu için, her bir sanıktan eşit olarak tahsil edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: TCK'nın 53/1-b maddesi ve 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi.
18. Ceza Dairesi         2017/3600 E.  ,  2019/9813 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Göçmen kaçakçılığı yapma
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet


    KARAR
    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    1- Müsadereye ilişkin hüküm fıkrasına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan .... Bakım Turizm A.Ş. vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle müsadereye ilişkin hükmün ONANMASINA,
    2- Sanıkların temyiz istemlerinin incelenmesinde;
    Sanıklara yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Temel cezanın belirlenmesinde, suçun işleniş biçimi, failin kasta dayalı kusurunun yoğunluğu, olayın meydana geliş şekliyle göçmen sayısı dikkate alınarak teşdit uygulaması yapılması gerekirken alt hadden temel ceza tayin edilmiş, sanık ...’ın ikinci kez mükerrir olduğuna karar verilmemiş ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı,
    Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin adli sicildeki kayıtlardan en ağırına göre uygulanacağı gözetilmeden, tekerrüre esas bütün kayıtlar kararda gösterilmiş, TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu hususların infaz aşamasında resen gözetilebileceği,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır. Ancak,
    6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir." hükmü karşısında, her bir sanığa düşen yargılama giderinin 20 TL"den az olması nedeniyle Hazine üzerine bırakılması yerine sanıklardan eşit olarak tahsiline karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ...’in müdafiileri ile sanıklar ... ve ...’ın iddiaları yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, yargılama gideri ile ilgili kısmın çıkartılıp yerine “5271 sayılı CMK"nın 324/4. fıkrasına 6352 sayılı Yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.