Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1959 Esas 2020/2174 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1959
Karar No: 2020/2174
Karar Tarihi: 02.03.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1959 Esas 2020/2174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuş ve davanın kısmen kabulü ile 2.164 TL maddi, 7.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Ancak, davalı vekili kararı temyiz etmiştir.
Kararda, tazminat davasının dayanağı olan ceza davasında davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma suçundan beraat ettiği ve davacının bu suçtan dolayı gözaltında ve tutuklu kaldığı belirtilmiştir. Dava da kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu vurgulanmıştır.
Kararda, hüküm uyarınca davalı vekilinin, davacının tazminat isteme hakkının bulunmadığına, hükmedilen tazminatın fazla olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün isteme uygun olarak onandığı belirtilmiştir.
5271 sayılı Kanunun 142. maddesi, tazminat talepleri için başvurulacak mercileri belirlemektedir.
12. Ceza Dairesi         2019/1959 E.  ,  2020/2174 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 2.164 TL maddi, 7.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Tazminat davasının dayanağını oluşturan İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/248-2015/243 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeyerek 28/09/2015 tarihinde kesinleştiği, davacının belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 24/11/2009-17/03/2010 tarihleri arasında gözaltında ve tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin, davacının tazminat isteme hakkının bulunmadığına, hükmedilen tazminatın fazla olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.