Davacılar ... ve diğerleri vekili arafından, davalı ... aleyhine 31/03/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi dahili davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre dahili davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Dahili davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, bilinçli taksirle ölüme neden olma eyleminden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, dahili davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar; davalı ..."ın, ... ve ..."nin oğlu, ... ve ..."nin kardeşi olan bilinçli taksirle ölümüne sebebiyet vermesi nedeniyle zarar gördüklerini belirterek, maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalı, kusurlu olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece dosyada mevcut bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davalının olay günü ekin tarlasını kontrol etmek amacıyla tarlasının bulunduğu yere gittiği, bulunduğu yere yakın bir yerde domuz homurtusuna benzer sesler duyduğu, kendisine ait av tüfeğiyle sesin geldiği yöne doğru bir el ateş ettiği, bunun neticesinde vurulduğu ve ateşli silah yaralanmasına bağlı olarak öldüğü, olay nedeniyle sayılı dosyasında sanık olarak yargılanan davalının, bilinçli taksirle bir insanın ölümüne neden olmak suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı, cezadan başkaca bir artırım ya da indirim uygulanmadığı ve hükmün Yargıtay 12. Ceza Dairesi tarafından onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
./..
-2-

Mahkemece, mahkumiyet kararında müteveffanın şahsına ilişkin herhangi bir indirim sebebi uygulanmamış olması, yine dosya kapsamındaki belgelerden de müteveffanın kusuruna ilişkin herhangi bir bilgi bulunmaması nedeniyle tazminat miktarı belirlenirken 20/04/2014 tarihli hesap raporu esas alınmış ve belirlenen tazminata hükmedilmiştir.
Olayın oluş şekli, tarafların durumu da gözetildiğinde hükmedilecek maddi ve manevi tazminattan 818 sayılı BK. 43 ve 44. (6098 Sayılı TBK 51. ve 52 ) maddeleri gereğince uygun bir miktarda hakkaniyet indirimi yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yapılmamış olması doğru bulunmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle dahili davalılar yararına BOZULMASINA, dahili davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.